فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَیْنَ أَسْفَارِنَا وَظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ کُلَّ مُمَزَّقٍ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ ١٩
پس [این مغرورشدگان به رفاه و خوشى و ناسپاسان در برابر نعمت] گفتند : اى پروردگار ما میان سفرهاى ما ، دورى و فاصله انداز . [این را درخواست کردند تا تهیدستان و پا برهنگان نتوانند در کنار آنان سفر کنند] ، و [اینگونه آنان] بر خودشان ستم کردند ، ما هم آنان را داستانهایى [براى عبرت آیندگان] قرار دادیم و جمعشان را به شدت متلاشى و تار و مار کردیم ، یقیناً در این [سرگذشتها] براى هر استقامت کننده سپاسگزارى عبرتهاست.
قرآن الکریم ، سوره ی سباء 19
درباره این سایت