اینکه بگیم خدا چرا ب فلانی ، فلان چیزو داد ب من نداد
یعنی حسن ظن نداریم ب خدا
یعنی گمان مون ب خدا خوب نیست

  

در اهمیت این فضیلت اخلاقی همین بس که

 

امام رضا”علیه السلام” در این رابطه می‌فرماید:

فَأَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ”علیه السلام” کَانَ یَقُولُ مَنْ حَسُنَ ظَنُّهُ بِاللَّهِ کَانَ اللَّهُ عِنْدَ ظَنِّهِ بِهِ وَمَنْ رَضِیَ بِالْقَلِیلِ مِنَ الرِّزْقِ قَبِلَ مِنْهُ الْیَسِیرَ مِنَ الْعَمَلِ؛

 

گمان خود را نسبت به پروردگار نیکو گردان؛

زیرا حضرت ابا عبدالله”علیه السلام” مکرر می‌فرمود: کسی که گمانش نسبت به خداوند نیکو باشد، خداوند در نزد گمان آن بنده نسبت به خودش خواهد بود [با او مطابق همان گمان، معامله خواهد نمود] و کسی که به مقدار اندکی از روزی اکتفا نماید، خداوند متقابلاً عمل کم او را قبول خواهد نمود.

 


مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین جستجو ها